Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt in hoger beroep dat X bv voor één auto recht heeft op het voordeliger BPM-tarief van 2013. Voor de proceskosten is door de late overlegging van gedingstukken sprake van bijzondere omstandigheden, waardoor wordt afgeweken van de lagere voor 2022 geldende forfaitaire BPM-puntwaarde van € 541.

In de Stand van uitvoering 2021 wordt melding gemaakt van een fout in de software van de Belastingdienst die ertoe heeft geleid dat belastingplichtigen met onroerend goed in het buitenland dat gefinancierd is met een lening teveel box 3-heffing hebben betaald gedurende de jaren 2007 tot en met 2015.

Het niveau van toezicht achteraf door de Belastingdienst is bij de doelgroepen Particulieren, MKB en Grote ondernemingen gedaald. Dit heeft op langere termijn effect op de bereidwilligheid van burgers en bedrijven om aan hun fiscale verplichtingen te voldoen.

Het ambtshalve proces inkomensheffing wordt verbeterd. Dat schrijft de Staatssecretaris van Financiën – Fiscaliteit en Belastingdienst, in een brief aan de Tweede Kamer.

Rechtbank Gelderland oordeelt dat de kavelruilvrijstelling van toepassing is. Dat diverse overeenkomsten bij elkaar zijn geveegd, is daarbij niet van belang. Dat X in eerste instantie koopovereenkomsten heeft gesloten, en niet een overeenkomst van kavelruil, is ook niet van belang.

A-G Wattel is van mening dat de volmacht van de gemachtigde niet toereikend is om alleen over de griffierechtvergoeding te procederen. De inspecteur heeft de fout van het hof inmiddels hersteld door aanvullend € 93 te betalen, zodat het cassatieberoep niet-ontvankelijk is. Art. 19a Wet BPM 1992 geldt voor alle BPM-procedures “gestart naar aanleiding van een voldoening op aangifte”, dus juist ook als het geschil alleen (nog) maar gaat over de proceskostenvergoeding en het griffierecht.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X geen recht heeft op een proceskostenvergoeding in verband met het ingetrokken beroep, omdat niet is tegemoetgekomen aan haar beroep. De aanmaningskosten zijn terecht opgelegd.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State oordeelt dat de geheimhoudingsplicht van art. 67 AWR een uitputtende regeling is die ook van toepassing is op de verstrekking van onder de geheimhoudingsplicht vallende informatie over de verzoeker zelf.