De Staatssecretaris van Financiën heeft een nieuw besluit gepubliceerd over de samentelregeling bij ongehuwde partners voor de Successiewet 1956. Het besluit bevat een goedkeuring voor samentelling van schenkingen en erfrechtelijke verkrijgingen bij personen die na vijf jaar onafgebroken inschrijving op hetzelfde woonadres automatisch als elkaars partner voor de SW worden aangemerkt.

A-G Niessen is van mening dat niet relevant is of het appartement door de buitenlandse eigenaren niet wordt verhuurd of geëxploiteerd ter uitoefening van een bedrijf. Er moet nog wel onderzocht worden of en – zo ja – in hoeverre X wordt benadeeld door de box 3-heffing.

De Hoge Raad oordeelt dat de inspecteur de primitieve aanslag had moeten baseren op een redelijke schatting, zijnde de omvang van de belastingschuld waarmee hij op dat moment in redelijkheid ten minste rekening moest houden. Die schatting is bepalend voor de vraag of er later een nieuw feit is.

De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie van X tegen de tussenuitspraak van de geheimhoudingskamer van Hof Arnhem-Leeuwarden niet-ontvankelijk. Deze tussenuitspraak is namelijk niet een uitspraak waartegen beroep in cassatie kan worden ingesteld.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X niet voldoet aan de verzwaarde bewijslast dat zijn inkomen te hoog is vastgesteld. De overgelegde facturen tonen niet overtuigend aan dat hij voldoet aan het urencriterium en de zakelijke auto- en transportkosten heeft gemaakt.

Hof 's-Hertogenbosch bevestigt dat de redelijke behandeltermijn eindigt op het moment de inspecteur geheel tegemoet is gekomen aan het bezwaar. De immateriële schadevergoeding is daarom juist berekend door de rechtbank.

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat de rechtbank ten onrechte geen beslissing heeft genomen over de wettelijke rente met betrekking tot een immateriële schadevergoeding.

Hof Amsterdam oordeelt dat de inspecteur aannemelijk maakt dat sprake is van kwade trouw. Volgens het hof wist X ten tijde van het doen van de IB-aangifte 2011 dat de onroerende zaken voor een veel te lage prijs waren overgedragen. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

De Hoge Raad oordeelt dat het onbegrijpelijk is dat de rechtbank in verzet oordeelt dat zij geen aanleiding ziet om het beroep mede te beschouwen als een beroep tegen het uitblijven van een beslissing op de verzoeken om ambtshalve vermindering van de aanslagen 2016.

De Hoge Raad geeft uitleg over het begrip ‘nieuwe jurisprudentie’ in het kader van verzoeken om ambtshalve vermindering. Een redelijke uitleg van de regels over nieuwe jurisprudentie brengt mee dat de inspecteur niet kan weigeren een aanslag ambtshalve te verminderen indien hij bij het opleggen van die aanslag is uitgegaan van een rechtsopvatting waarvan hij redelijkerwijs niet mocht menen dat die juist was.

De Hoge Raad oordeelt dat de omstandigheid dat de CO₂-uitstoot van gelijksoortige binnenlandse en buitenlandse auto’s door de restantvoorraadregeling afwijkt, leidt alleen dan niet tot strijd met art. 110 VWEU, indien de voor de buitenlandse auto te heffen BPM wordt berekend naar de CO₂-uitstoot die is vastgesteld volgens de methode die voor de belastingplichtige het meest voordelig is.

De Hoge Raad wijst het wrakingsverzoek af, omdat hetgeen daarin aangedragen niet de daaruit door X getrokken conclusie rechtvaardigt dat de betrokken raadsheren vooringenomen zijn en evenmin dat daarvoor een objectief gerechtvaardigde vrees bestaat.

Hof Amsterdam oordeelt dat X niet aannemelijk maakt dat de inbrengwaarde van het bedrijfspand hoger is dan € 1,5 mln. Er is dan ook geen reden om de beginbalans van de TBS te corrigeren op grond van de foutenleer in het jaar 2015.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant stelt vast dat de definitieve aanslag IB/PVV geautomatiseerd is opgelegd zonder de reactie van X op het informatieverzoek af te wachten. Dit is volgens de rechtbank een kenbare fout die hersteld kan worden met een navordering als daardoor te weinig belasting is geheven.