Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt in hoger beroep dat de werkzaamheden van een zorgverlener – ongeacht de gezinsrelatie – steeds worden verricht in het economische verkeer.

Hof Amsterdam oordeelt dat het hoofddoel van de transactie is om de heffing van overdrachtsbelasting te ontwijken. Een handelswijze die meer voor de hand had gelegen is volgens het hof dat A rechtstreeks vastgoed in X nv inbrengt en daarvoor in ruil aandelen in X nv verkrijgt. De splitsingsvrijstelling is niet van toepassing.

Volgens Hof Den Haag mag de inspecteur uitgaan van een (verondersteld) jaarlijks rendement van 5% en zijn de aanslagen dus correct. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat de inspecteur de winsten van X bv over de jaren 2011 - 2014 niet willekeurig heeft vastgesteld. Het is niet onredelijk dat hij de belastbare winsten voor die jaren, op basis van een minimale omzet, heeft vastgesteld op € 2000 per jaar.

Voor het aanpakken van de werkdruk binnen de Rechtspraak en het Openbaar Ministerie bestaat geen ‘silver bullet’. Wel kunnen op verschillende terreinen maatregelen worden genomen die ieder voor zich en in samenhang kunnen bijdragen aan vermindering en beheersing van de werkdruk. Dit is de conclusie van het rapport Verkenning Werkdruk Rechtspraak en Openbaar Ministerie dat verkenner Jaap Winter op 23 april 2024 overhandigde aan minister Weerwind voor Rechtsbescherming en voorzitter Fierstra van de Nederlandse Vereniging voor Rechtspraak (NVvR).

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat de inspecteur niet aannemelijk maakt dat X correct is uitgenodigd om de aangiften te doen. Het maakt niet uit dat X steeds kennelijk op 1 maart de vooringevulde aangiften heeft geopend en deze vóór 1 mei heeft ingediend.

Rechtbank Noord-Holland stelt vast dat de inspecteur niet alle relevante stukken heeft overgelegd, waaronder nagenoeg het complete FIOD-dossier. Ook heeft de inspecteur stukken gelakt zonder een verzoek om geheimhouding of beperkte kennisneming te doen.

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt dat X bv niet-ontvankelijk is. Hieraan ligt ten grondslag dat: i) de rechtsvordering, in casu de vernietiging van de naheffingsaanslag LB, niet is overgenomen door de curator, ii) ter zitting door de inspecteur om ontslag van instantie is gevraagd en iii) door het hof niet is gebleken dat er andere redenen zijn om de procedure voort te zetten.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant verwerpt de diverse formele verweren rond de bezwaarprocedure. De inspecteur heeft zorgvuldig gehandeld binnen de kaders van de formeelrechtelijke regels. De inspecteur treft geen verwijt van een onjuiste aanslagregeling omdat hij eerst in bezwaar kon zien wat het juiste inkomen was.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat de inspecteur geen ambtelijk verzuim begaat door de bij hem bekende beperkte informatie niet mee te nemen bij de primaire aanslagregeling. Bovendien is het hof van oordeel dat X te kwader trouw is en willens en wetens relevante informatie achterhield. De inspecteur mag volgens het hof navorderen. Er is geen sprake van een pleitbaar standpunt. De vergrijpboete blijft in stand. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof Amsterdam oordeelt dat de navorderingsaanslag IB/PVV 2017 en de bijbehorende beschikking belastingrente juist zijn vastgesteld op basis van de beperkte gegevens waarover de inspecteur beschikt.

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat X niet aannemelijk maakt dat de aangetroffen contanten afkomstig zijn uit een erfenis.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat matiging van belastingrente, voor de periode dat het belastinggeld al op de bankrekening van de fiscus stond, ook kan plaatsvinden buiten toepassing van de wettelijke regeling. De rechtbank kent aan het matigingsarrest van de Hoge Raad een aanvullende werking toe.