Belanghebbende, X, en zijn partner sluiten begin 2006 met betrekking tot een toekomstig appartementsrecht een drietal overeenkomsten: een koop- annex aannemingsovereenkomst voor het appartementsrecht en een restauratieovereenkomst voor de restauratie van hun aandeel in het monumentale pakhuis. In geschil is of de restauratiekosten die X heeft betaald, aftrekbaar zijn als uitgaven met betrekking tot een monumentenpand.
De Hoge Raad oordeelt dat niet aftrekbaar is als onderhoudskosten de vergoeding die een koper bij aankoop van een pand betaalt aan de verkoper in verband met in opdracht van de verkoper uitgevoerde restauratiewerkzaamheden. Indien het hof heeft bedoeld te stellen dat het voldoende is dat de kosten in rekening worden gebracht of worden betaald na het moment waarop de koper het economische belang heeft bij het pand, dan berust dit oordeel op een onbegrijpelijke rechtsopvatting. Is het hof echter uitgegaan van een juiste rechtsopvatting, en zijn oordeel aldus moet worden opgevat dat de restauratiekosten allemaal zien op werkzaamheden die zijn verricht na de verkrijging van het economische belang van het appartementsrecht, dan is de beslissing onvoldoende gemotiveerd. De inspecteur heeft immers de stelling ingenomen dat de eerste betaling heeft plaatsgevonden vóórdat X het economische belang had. De Hoge Raad verklaart het cassatieberoep van de staatssecretaris gegrond en verwijst de zaak naar Hof Amsterdam, dat zich ook nog moet buigen over de stelling van de inspecteur dat in de restauratiekosten een niet aftrekbaar bedrag voor fiscaal advies is begrepen.
Wetsartikelen:
Wet inkomstenbelasting 2001 6.31